|
|
| Spouses |
|
|
| Marriage |
12 May 1805, Wisch, Netherlands45 |
|
|
|
| Notes for Johanna (Spouse 1) |
This story was told to me (Sid Looyenga) by Gerda Theodora Wittenberg-Kuiperij. Tante Gerda was told this story by her father.
(Johanna Hofs was born on 7 Feb. 1779 in the gem. Wisch, daughter of Lammert and Barentjen Hofs-groot Entink. She married Bernardus Kuiperij on 12 May 1805 in Silvolde.)
"My great-grandmother Kuiperij, was 16 years old in 1795 when the French occupation was in Holland. She hated all those people. During this time she worked for a farmer. Some soldiers came to the house and stayed for a week or so. One of the soldiers hugged her and kissed her because she was a very nice looking girl. She was 16 years old and did not like that so she slapped him in the face. Then the soldier got mad, he had his gun with him with a bayonet on it. He started to run after her but she outran him, around the house again and again. One of the hired men opened the door of the cow stable and she went in there. The man helped her upstairs in the loft and she hid in a blanket box. She had to stay there for about 24 hours. When the soldiers were moved away and she could come out again."
Mijn over-grootmoeder Kuiperij was 16 jaar oud in 1795 gedurende de tijd dat Nederland door de Fransen bezet was. Ze haatte al die mensen. Het was gedurende die tijd dat zij voor een boer werkte. Sommige soldaten kwamen daar aan huis en bleven voor ongeveer een week of zo. Een van de soldaten omhelsde en kuste haar omdat ze een heel knap meisje was. Ze was 16 jaar oud en hield daar heel niet van zodat ze hem een klap in het gezicht gaf. Toen werd de soldaat kwaad. Hij had zijn geweer bij zich waaraan een bajonet zat. Hij begon haar achterna te draven maar zij ontliep hem keer op keer, rondom het huis. Iemand van het werkvolk deed de deur van de koeien stal vlug open zodat ze daar in kon gaan. De man hielp haar naar boven op de hooi zolder waar ze weg schuilde in een deken kist. Ze bleef daar ongeveer 24 uur lang totdat de soldaten vertrokken en zij weer voor de dag kon komen.41 |
|
|